در تحلیل اظهارات جدید رحيم مشايي؛
تاريخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۸۸ - ۱۵:۵۷
اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر محمود احمدینژاد و معاون اول پیشنهادی وی در كابینه دهم كه برخی از او به عنوان سخنگوی دولت آینده نیز نام می‌برند، بر این باور است كه در انتخابات اخیر، احمدینژاد تنها چهار میلیون رأی ایجابی داشته و بیست میلیون دیگر «منتقد نظام» هستند.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، روزنامه اعتماد ملی به نقل از یك هفته‌نامه اصولگرا خبر داد كه رحیم مشایی این سخنان را به تازگی در نشستی گفته و تأكید كرده است كه این بیست میلیون نفر كه منتقد نظام هستند، در این انتقاد خود حتی از آن سیزده میلیون هم جدی‌تر هستند. این هفته‌نامه به مدیرمسئولی علیرضا زاكانی، نماینده اصولگرای مجلس هشتم كه سابقا رئیس بسیج دانشجویی بود، منتشر می‌شود و در شورای سیاستگذاری آن افرادی مانند فرید‌الدین حدادعادل، علیرضا زاكانی، علی‌عسگری و سیدامیرحسن دهقانی حضور دارند.
اعتماد ملی افزود: این خبر در آخرین شماره هفته‌نامه پنجره، یكشنبه هجدهم مرداد ماه منتشر شده و تاكنون كه چهار روز از انتشار آن می‌گذرد، از سوی دولت یا دفتر احمدینژاد تكذیب نشده است.
اما نکته جالب این که اسفندیار رحیم مشایی در این سخنان، به چگونگی ظهور امام زمان(عج) نیز اشاره كرده كه جای تأمل دارد. این هفته‌نامه در خبر خود آورده است: «اسفندیار رحیم مشایی به تازگی در جلسه‌ای خصوصی با تعدادی از دانشجویان گفته است: معتقدم برای آمدن حضرت حجت، لازم نیست در كره زمین همه مسلمان باشند. ما به این نتیجه رسیده‌ایم كه برای آماده كردن جهان برای ظهور حضرت، نمی‌توانیم از ادبیات دینی استفاده كنیم، چون همزبانی ایجاد نمی‌كند. باید سراغ ادبیات مشترك انسانی برویم و به این دلیل باید از ادبیاتی همه فهم مانند عدالت، ظلم‌ستیزی، مهرورزی و یگانه‌پرستی استفاده كنیم. مشایی با بیان اینكه مسلمان كردن همه انسان‌ها شدنی نیست، معادلاتی درباره ضریب رشد جمعیت جهان، نرخ رشد مسیحیت و نرخ رشد اسلام ارایه كرد و به تحلیل این مطلب پرداخت كه نمی‌شود همه انسان‌ها را مسلمان كرد.»
وی ادامه داد: با توجه به نشانه‌های دوران ظهور مانند تكرار نام حضرت در مجامع و منابر، معتقدیم كه در دوران ظهور هستیم. مشایی همچنین به نقش خود به عنوان معاون اول كه قرار بود در زمینه‌سازی ظهور فعالیت داشته باشد، نیز اشاراتی كرده است.
به نظر می‌رسد، اعتقاد آقای مشایی مبنی بر مأموریت وی و برخی همفکرانش در زمینه سازی برای ظهور امام عصر بسیار محکمتر و عزمش راسختر از آن است که انتقاد وسیع علما و اعتراضات محافل مذهبی و سیاسی بتواند خللی در آن ایجاد کند.
بر پایه این گزارش، مشایی درباره آرای احمدینژاد گفته است: از 24 میلیون رأی احمدینژاد، بیست میلیون منتقد به نظام هستند كه در این انتقاد خود، حتی از آن سیزده میلیون هم جدی‌تر هستند، چراكه آن سیزده میلیون تنها دولت احمدینژاد را زیر سؤال بردند، ولی این بیست میلیون به كل روند سال‌های گذشته پیش از احمدینژاد نه گفتند و در حقیقت احمدینژاد در این میان فقط چهار میلیون رأی ایجابی دارد.
اعتماد ملی در این باره نوشت: سخنان اسفندیار رحیم‌مشایی از دو زاویه مهمه است؛ نخست از زاویه آرای آقای محمود احمدینژاد. از آنجا كه خبر منتشره در یكی از هفته‌نامه‌های اصولگرا و معتمد منتشر شده است، می‌توان به درستی آن استناد كرد. در سال‌های اخیر، كسانی كه به تحلیل‌آرای محمود احمدینژاد در دو دوره انتخابات ریاست‌جمهوری نشستند، عموما بر یك نكته تأكید داشتند كه احمدینژاد را به علت گفتمان انتقادی به نظام جمهوری اسلامی و عملكرد مدیران ارشد آن، توانسته آرایی را به سبد خود اضافه كند كه این آرا، نه تنها اصالتاً متعلق به او نیست، بلكه به اپوزیسیون و كسانی كه مخالف نظام هستند، تعلق دارد.
در زمان تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری سال 84 و حتی 88، محمود احمدینژاد محور تبلیغات خود را بر انتقاد از عملكرد جمهوری اسلامی كه از سوی رؤسای جمهور سابق یا نخست‌وزیر دوران جنگ در پیش گرفته شده بود، استوار كرد. او در واقع با اینكه خود را یك اصولگرا معرفی می‌كرد، بیشترین انتقادات را به دوره امام و پس از ایشان وارد و تلاش كرد خود را مدافع مردم نشان دهد. سخنان او معمولا از تریبون صداوسیما پخش می‌شد، اما كسانی كه مورد تهمت، افترا و انتقاد قرار گرفته بودند، این اجازه را پیدا نمی‌كردند كه به تلویزیون بروند و پاسخ او را بدهند. به این ترتیب، محمود احمدینژاد كه خود را از درون نیروهای اصولگرا و با حمایت‌های آشكار برخی نهادها به قدرت رسید، در هر دو دوره خود را در جایگاه اپوزیسیون نظام نشاند و توانست آرای مخالفان را به سبد خود بریزد.
این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه می‌نویسد: نكته مهمه اینجاست كه بنا بر گفته رحیم مشایی، در این دوره احمدینژاد فقط چهار میلیون رأی ایجابی داشت و نه بیشتر. به عبارتی، احمدینژاد نه تنها نتوانست آرای دوره پیش خود را به لحاظ كیفی ارتقا دهد، بلكه به لحاظ كمی نیز دچار ریزش نیرو شده است. نكته دوم به آرای جناح رقیب احمدینژاد برمی‌گردد. در تحلیل رحیم مشایی، سیزده میلیون نفری كه به اصلاح‌طلبان رأی داده‌اند، فقط دولت احمدینژاد را زیر سؤال بردند، در حالی كه بیست میلیون نفر از كسانی كه به احمدینژاد رأی دادند، منتقد نظام هستند، اما به رغم این نگاه تأمل برانگیز، حامیان آقای احمدینژاد بلافاصله پس از انتخابات، شرایط را بحرانی جلوه دادند و در نشریات خود به توجیه بازداشت‌ها و دستگیری‌های پس از انتخابات پرداختند. آیا اگر كسی منتقد دولت احمدینژاد بود، ولو سیزده میلیون نفر، باید آنها را بازداشت كرد و به آنها گفت كه درصدد انقلاب رنگی یا كودتای مخملی بودند؟ به این ترتیب، این خبر كوتاه، نگاه جدیدی را عرضه كرد. نخست این كه احمدینژاد چهار میلیون رأی داشته است. دوم بیست میلیون از كسانی كه به او رای داده‌اند به ادعای رحیم‌مشایی، منتقد نظام هستند و سیزده میلیون نفر كه به اصلاح‌طلبان رأی داده‌اند فقط منتقد احمدینژاد هستند.
با توجه به اینکه مشایی تاکنون این خبر را تکذیب نکرده و توجه به سابقه ایشان در بیان حرف‌هایی از این دست، به نظر می‌رسد چنین سخنانی به صحت نزدیک‌تر باشد که اگر اینگونه باشد، مهمتر از تحلیل‌های انتخاباتی و حرف‌های معنادار وی مبنی بر پایگاه رأی آقای احمدینژاد، موضوع مأموریت‌های مطرح برای تسهیل ظهور امام زمان(عج) و باور عمیق آقای مشایی مبنی بر اینکه این مأموریت به طور ویژه به وی و همفکرانش واگذار شده تفکر خطرناکی است که باید از ترویج آن ترسید.
چه بسا همین نوع نگاه است که بسیاری از اقدامات را مشروعیت خواهد بخشید، البته صراحت آقای مشایی درباره بیان دیدگاه‌هایش خارج از ارزشگذاری این دیدگاه‌ها قابل تقدیر است، اما اگر مجموعه تیم مدیریتی دولت دهم با چنین تفکراتی قصد مدیریت کشور را داشته باشند، به نظر می‌رسد، در آینده شاهد رفتارهایی به مراتب عجیب‌تر و انتقاد آمیزتر نسبت به دولت پیشین آقای احمدینژاد خواهیم بود.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، روزنامه اعتماد ملی به نقل از یك هفته‌نامه اصولگرا خبر داد كه رحیم مشایی این سخنان را به تازگی در نشستی گفته و تأكید كرده است كه این بیست میلیون نفر كه منتقد نظام هستند، در این انتقاد خود حتی از آن سیزده میلیون هم جدی‌تر هستند. این هفته‌نامه به مدیرمسئولی علیرضا زاكانی، نماینده اصولگرای مجلس هشتم كه سابقا رئیس بسیج دانشجویی بود، منتشر می‌شود و در شورای سیاستگذاری آن افرادی مانند فرید‌الدین حدادعادل، علیرضا زاكانی، علی‌عسگری و سیدامیرحسن دهقانی حضور دارند.
اعتماد ملی افزود: این خبر در آخرین شماره هفته‌نامه پنجره، یكشنبه هجدهم مرداد ماه منتشر شده و تاكنون كه چهار روز از انتشار آن می‌گذرد، از سوی دولت یا دفتر احمدینژاد تكذیب نشده است.
اما نکته جالب این که اسفندیار رحیم مشایی در این سخنان، به چگونگی ظهور امام زمان(عج) نیز اشاره كرده كه جای تأمل دارد. این هفته‌نامه در خبر خود آورده است: «اسفندیار رحیم مشایی به تازگی در جلسه‌ای خصوصی با تعدادی از دانشجویان گفته است: معتقدم برای آمدن حضرت حجت، لازم نیست در كره زمین همه مسلمان باشند. ما به این نتیجه رسیده‌ایم كه برای آماده كردن جهان برای ظهور حضرت، نمی‌توانیم از ادبیات دینی استفاده كنیم، چون همزبانی ایجاد نمی‌كند. باید سراغ ادبیات مشترك انسانی برویم و به این دلیل باید از ادبیاتی همه فهم مانند عدالت، ظلم‌ستیزی، مهرورزی و یگانه‌پرستی استفاده كنیم. مشایی با بیان اینكه مسلمان كردن همه انسان‌ها شدنی نیست، معادلاتی درباره ضریب رشد جمعیت جهان، نرخ رشد مسیحیت و نرخ رشد اسلام ارایه كرد و به تحلیل این مطلب پرداخت كه نمی‌شود همه انسان‌ها را مسلمان كرد.»
وی ادامه داد: با توجه به نشانه‌های دوران ظهور مانند تكرار نام حضرت در مجامع و منابر، معتقدیم كه در دوران ظهور هستیم. مشایی همچنین به نقش خود به عنوان معاون اول كه قرار بود در زمینه‌سازی ظهور فعالیت داشته باشد، نیز اشاراتی كرده است.
به نظر می‌رسد، اعتقاد آقای مشایی مبنی بر مأموریت وی و برخی همفکرانش در زمینه سازی برای ظهور امام عصر بسیار محکمتر و عزمش راسختر از آن است که انتقاد وسیع علما و اعتراضات محافل مذهبی و سیاسی بتواند خللی در آن ایجاد کند.
بر پایه این گزارش، مشایی درباره آرای احمدینژاد گفته است: از 24 میلیون رأی احمدینژاد، بیست میلیون منتقد به نظام هستند كه در این انتقاد خود، حتی از آن سیزده میلیون هم جدی‌تر هستند، چراكه آن سیزده میلیون تنها دولت احمدینژاد را زیر سؤال بردند، ولی این بیست میلیون به كل روند سال‌های گذشته پیش از احمدینژاد نه گفتند و در حقیقت احمدینژاد در این میان فقط چهار میلیون رأی ایجابی دارد.
اعتماد ملی در این باره نوشت: سخنان اسفندیار رحیم‌مشایی از دو زاویه مهمه است؛ نخست از زاویه آرای آقای محمود احمدینژاد. از آنجا كه خبر منتشره در یكی از هفته‌نامه‌های اصولگرا و معتمد منتشر شده است، می‌توان به درستی آن استناد كرد. در سال‌های اخیر، كسانی كه به تحلیل‌آرای محمود احمدینژاد در دو دوره انتخابات ریاست‌جمهوری نشستند، عموما بر یك نكته تأكید داشتند كه احمدینژاد را به علت گفتمان انتقادی به نظام جمهوری اسلامی و عملكرد مدیران ارشد آن، توانسته آرایی را به سبد خود اضافه كند كه این آرا، نه تنها اصالتاً متعلق به او نیست، بلكه به اپوزیسیون و كسانی كه مخالف نظام هستند، تعلق دارد.
در زمان تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری سال 84 و حتی 88، محمود احمدینژاد محور تبلیغات خود را بر انتقاد از عملكرد جمهوری اسلامی كه از سوی رؤسای جمهور سابق یا نخست‌وزیر دوران جنگ در پیش گرفته شده بود، استوار كرد. او در واقع با اینكه خود را یك اصولگرا معرفی می‌كرد، بیشترین انتقادات را به دوره امام و پس از ایشان وارد و تلاش كرد خود را مدافع مردم نشان دهد. سخنان او معمولا از تریبون صداوسیما پخش می‌شد، اما كسانی كه مورد تهمت، افترا و انتقاد قرار گرفته بودند، این اجازه را پیدا نمی‌كردند كه به تلویزیون بروند و پاسخ او را بدهند. به این ترتیب، محمود احمدینژاد كه خود را از درون نیروهای اصولگرا و با حمایت‌های آشكار برخی نهادها به قدرت رسید، در هر دو دوره خود را در جایگاه اپوزیسیون نظام نشاند و توانست آرای مخالفان را به سبد خود بریزد.
این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه می‌نویسد: نكته مهمه اینجاست كه بنا بر گفته رحیم مشایی، در این دوره احمدینژاد فقط چهار میلیون رأی ایجابی داشت و نه بیشتر. به عبارتی، احمدینژاد نه تنها نتوانست آرای دوره پیش خود را به لحاظ كیفی ارتقا دهد، بلكه به لحاظ كمی نیز دچار ریزش نیرو شده است. نكته دوم به آرای جناح رقیب احمدینژاد برمی‌گردد. در تحلیل رحیم مشایی، سیزده میلیون نفری كه به اصلاح‌طلبان رأی داده‌اند، فقط دولت احمدینژاد را زیر سؤال بردند، در حالی كه بیست میلیون نفر از كسانی كه به احمدینژاد رأی دادند، منتقد نظام هستند، اما به رغم این نگاه تأمل برانگیز، حامیان آقای احمدینژاد بلافاصله پس از انتخابات، شرایط را بحرانی جلوه دادند و در نشریات خود به توجیه بازداشت‌ها و دستگیری‌های پس از انتخابات پرداختند. آیا اگر كسی منتقد دولت احمدینژاد بود، ولو سیزده میلیون نفر، باید آنها را بازداشت كرد و به آنها گفت كه درصدد انقلاب رنگی یا كودتای مخملی بودند؟ به این ترتیب، این خبر كوتاه، نگاه جدیدی را عرضه كرد. نخست این كه احمدینژاد چهار میلیون رأی داشته است. دوم بیست میلیون از كسانی كه به او رای داده‌اند به ادعای رحیم‌مشایی، منتقد نظام هستند و سیزده میلیون نفر كه به اصلاح‌طلبان رأی داده‌اند فقط منتقد احمدینژاد هستند.
با توجه به اینکه مشایی تاکنون این خبر را تکذیب نکرده و توجه به سابقه ایشان در بیان حرف‌هایی از این دست، به نظر می‌رسد چنین سخنانی به صحت نزدیک‌تر باشد که اگر اینگونه باشد، مهمتر از تحلیل‌های انتخاباتی و حرف‌های معنادار وی مبنی بر پایگاه رأی آقای احمدینژاد، موضوع مأموریت‌های مطرح برای تسهیل ظهور امام زمان(عج) و باور عمیق آقای مشایی مبنی بر اینکه این مأموریت به طور ویژه به وی و همفکرانش واگذار شده تفکر خطرناکی است که باید از ترویج آن ترسید.
چه بسا همین نوع نگاه است که بسیاری از اقدامات را مشروعیت خواهد بخشید، البته صراحت آقای مشایی درباره بیان دیدگاه‌هایش خارج از ارزشگذاری این دیدگاه‌ها قابل تقدیر است، اما اگر مجموعه تیم مدیریتی دولت دهم با چنین تفکراتی قصد مدیریت کشور را داشته باشند، به نظر می‌رسد، در آینده شاهد رفتارهایی به مراتب عجیب‌تر و انتقاد آمیزتر نسبت به دولت پیشین آقای احمدینژاد خواهیم بود.
منبع: تابناک
No comments:
Post a Comment